Bijna bezoek van Merel!

We zitten alweer over de helft.. Wat gaat de tijd toch snel! Ik merk dat ik steeds meer m'n draai vind. Daarnaast doe ik zoveel leuke dingen en ontmoet ik veel mensen. Van te voren had ik totaal niet verwacht dat ik zoveel leuke dingen kon doen, het maakt deze vijf maanden zoveel leuker!

1 en 2 april was het Pasen. Iets waar wij in Nederland nog wel eens iets mee doen, maar hier in India vieren de meeste mensen dat niet. De directrice is vaak in Nederland geweest en wist van Pasen. Ze gaf me de volgende dag een paasei en een chocoladekonijn. Het gebaar kon ik ontzettend waarderen.
2 april was ook een dag dat ik me heel verwend voelde, maar echt wilde uit het kindertehuis. Ik lag in bed en was een beetje door Facebook aan het scrollen. Ik voelde iets kriebelen en keek naar m'n arm. Een muis liep doodleuk over m'n bed, over m'n arm en vervolgens onder m'n kussen. Ik gilde en rende die kamer uit. Je schrikt er van, maar daarnaast is het ook ontzettend goor om een muis in je bed te hebben.
Vervolgens hebben mensen van het personeel en wat kinderen geholpen om de muis uit die kamer te krijgen. Alle meubels werden aan de kant geschoven om 'm te vinden. Na een half uur hadden ze 'm gevonden en was weg, eindelijk! Daarna heeft iedereen nog heel lief geholpen met het reinigen van deze kamer.
Er zitten hier wel vaker muizen en ratten, maar als ze echt in je bed gaan lopen...

Op 4 april heb ik nog gegeten met Shishir en Marlous, Indiaas nog ook! Hartstikke gezellig en heerlijk om af en toe even met Nederlanders je ervaringen kunnen delen.
De volgende dag hebben wij met z'n drieën een deel van het donatiegeld kunnen besteden en aan Bal Anand gegeven. Van dit deel hebben wij kleding, luiers en schoenen kunnen halen! Fijn om het geld op onze eigen manier te kunnen besteden.

Op zaterdag ben ik samen met Lisa en nog twee andere expats naar de Lil flea market geweest. Hier had je heel veel pop-up kraampjes waar je van alles kon vinden. Daarnaast was er een 'chill area' waar je spelletjes kon spelen of gewoon kon uitrusten en genieten van de muziek. Hier hebben wij natuurlijk even een potje Catan gespeeld!

De week stage ging langzaam moet ik zeggen. Ik werd vaak misselijk van het eten. Ik zag dat er een kakkerlak in het eten viel en het ze niets interesseerde. Toen moest ik wel even slikken. Daarnaast zijn de baby's ook ziek, wat elkaar allemaal aansteekt.
De kinderen waren op dit moment even de enige motivatie die ik had om nog stage de lopen. De manier van communicatie is ingewikkeld omdat zij geen Engels spreken en ik geen Hindi. Ik merk dat wanneer ik iets vraag of probeer uit te leggen ze geen moeite doen om te luisteren en het gesprek afkappen of gewoon weglopen. Gelukkig had ik een leuk weekend in het vooruitzicht waar ik naar kon uitkijken.

Op vrijdag hebben we met wat andere expats afgesproken en bij Lisa een game night gehouden. Heerlijk om even je hoofd leeg te maken. Het weekend zijn wij naar Matheran geweest met in totaal 16 mensen.
Matheran is een plekje in de bergen, 800 m boven zeeniveau. Een prachtig uitzicht!
Eerst reis je zo'n anderhalf uur met de trein. Je neemt daarna een taxi die je op de helft van de bergen kan brengen. In de rest van het gedeelte zijn geen motorvoertuigen toegestaan, dus dat werd lopen. Heerlijk om uit de hectiek van Mumbai te ontsnappen. Het was ongeveer 10 km omhoog lopen naar de plek waar wij verbleven. Zwaar in de hitte, maar wel met mooie uitzichten en gezellige mensen.
In Matheran waren er wel een heleboel apen die ik in eerste instantie heel leuk vond. Tot ik merkte hoe agressief ze zijn en dat ze letterlijk alles willen stelen! Het maakte niet uit of je ze eten gaf, ze wilde altijd meer. Toen we door de bergen zijn gaan lopen namen we stokken/rackets/takken mee om de apen weg te jagen.
Vervolgens zijn we door de bergen gaan lopen. In totaal hebben wij 19 km gelopen en kunnen genieten van prachtige uitzichten.
De volgende dag moesten we terug, wat toch wel jammer was. Hoewel het zwaar was door het lopen en de hitte was het zo rustgevend. De natuur om je heen in plaats van toeterende auto's waar je gek van wordt. Maar goed, de hele reis terug kon weer beginnen.

De afgelopen week van stage ging wat beter. De kinderen kon ik vaker uit bed halen en ik kon meer helpen in de dagelijkse routine. Ook zijn deze week een aantal kinderen weggegaan voor adoptie. Het is raar dat de kinderen er niet meer zijn, maar het is heerlijk om te weten dat zij een goede toekomst tegemoet gaan en een familie krijgen.

Op 21 april werd hier vanwege Koningsdag alvast een feestje georganiseerd. Het was ontzettend leuk om Nederlanders te spreken over hun ervaringen, op een dakterras met uitzicht op zee. Daarnaast waren de Nederlandse hapjes aanwezig wat mij sowieso heel gelukkig maakte. Na dit feestje zijn Lisa en ik doorgegaan naar een huisfeestje en vervolgens naar een andere club.

De dag erna moest ik om 11:00 u bij de kapper zijn. Ik had een afspraak gemaakt om m'n haar te verven aangezien ze hier in India een heleboel goede kappers hebben! Ik heb er tot half 4 gezeten, enorm lang, maar het was het waard!

Gister, 23 april kwam er een nieuwe groep Nederlandse studenten langs in Bal Anand. Ik heb hen een rondleiding gegeven door het kindertehuis en zoveel mogelijk proberen te vertellen. Opnieuw heel interessant om hun ervaringen van Umang te horen en mijn ervaringen van Bal Anand te kunnen delen.

Vandaag is het alweer dinsdag 24 april. Nog 2 nachtjes slapen en dan komt Merel alweer aan! Ik heb er ontzettend veel zin in, even lekker een pauze en wat mooie plekken kunnen bekijken.
Ik heb wel wat mooie plekken in gedachte, Mumbai is een grote stad en heeft vrij veel te bieden!